EY
Libnan, kapılarını aç da, senin erz ağaçlarını ateş yiyip bitirsin.
2.
Ey servi ağacı, ulu; çünkü erz ağacı düştü, çünkü şanlı olanlar helâk oldu;
Başanın meşeleri, uluyun; çünkü içinden geçilemiyen orman yıkıldı.
3.
Çobanların uluyuş sesi! çünkü onların izzeti harap edildi; genç aslanların
gümürdeme sesi! çünkü Erdenin gururu harap edildi.
4.
Allahım RAB şöyle diyor: Boğazlamakta oldukları sürüyü sen güt;
5.
o sürüyü ki, onları satın alanlar boğazlıyorlar da, kendilerini suçsuz
sayıyorlar; onları satanlar ise: RAB mubarek olsun, çünkü zengin oluyorum,
diyorlar; ve koyunların çobanları onlara acımıyorlar.
6.
Çünkü artık ben memlekette oturanlara acımıyacağım, RABBİN sözü; ve işte, ben
insanları, herkesi kendi komşusunun eline, ve kıralının eline vereceğim; ve
memleketi vuracaklar, ve onların elinden kurtarmıyacağım.
7.
Ben de boğazlanmakta olan sürüyü, sürünün gerçekten düşkün olanlarını güttüm.
Ve kendime iki değnek aldım; birinin adını Lûtuf, ve obirinin adını Birlik
koydum; ve sürüyü güttüm.
8.
Ve bir ayda üç çobanı kesip attım; çünkü onlardan canım usandı, onların canı da
benden tiksindi.
9.
Ve dedim: Sizi gütmiyeceğim; ölen ölsün; ve kesilecek kesilsin; artakalanlar
da, her biri kendi yanındakinin etini yesin.
10.
Ve değneğimi, Lûtfu, aldım, ve bütün kavmlarla kesmiş olduğum ahdimi bozmak
için onu kırdım.
11.
Ve ahit o gün bozuldu; ve beni dinliyen sürünün düşkünleri böylece bildiler ki,
RABBİN sözü bu idi.
12.
Ve onlara dedim: Eğer gözlerinizde iyi ise, ücretimi verin; ve eğer değilse,
vazgeçin. Ve ücretim olarak otuz parça gümüş tarttılar.
13.
Ve RAB bana dedi: Onu, onunla bana paha biçtikleri o âlâ pahayı çömlekçiye at.
Ve otuz parça gümüşü aldım, ve onları RABBİN evinde çömlekçiye attım.
14.
Ve Yahuda ile İsrail arasında kardeşliği bozmak için, öteki değneğimi, Birliği
de, kırdım.
15.
Ve RAB bana dedi: Yine kendine bir sefih çoban takımı al.
16.
Çünkü işte, ben memlekette öyle bir çoban dikeceğim ki, kovulmuş olanları
yoklamıyacak, ve dağılmış olanları aramıyacak, ve kırığı olanı iyi etmiyecek,
ve sağlam olanı beslemiyecek; ancak semiz koyunların etini yiyecek, ve
tırnaklarını parçalıyacak.
17.
Sürüyü bırakan değersiz çobanın vay başına! kılıç onun kolu üzerinde, ve sağ
gözü üzerinde olacak, onun kolu büsbütün kuruyacak; ve sağ gözü kapkara olacak.